De voorouders van de stichters van het kolonistendorp uit de 12e eeuw begonnen in de 9e eeuw vanaf de Oude Rijn, vier kilometer noordelijker, het veen te ontginnen. Langzaam werkten ze naar het zuiden toe, onderweg verschillende dorpen achterlatend, tot ze waren waar het dorp nu is.
Het dorp is langgerekt als een lint en is gebouwd op een veenkussen, terwijl er omheen al het veen is weggegraven. Om te voorkomen dat in het dorp het veen zou inklinken en de huizen zouden verzakken, is er een gracht om het dorp gelegd. Het water hierin wordt op het oude peil gehouden.
Al fietsend zie je delen van zowel de voor- als achtergracht. Naast diverse oude boerderijen passeer je ook de Molen Nieuw Leven. Voor 1810 in gebruik als poldermolen en daarna als korenmolen. In 1990 is hij gerestaureerd en weer maalvaardig gemaakt.