Fietsend door Grave waan je je in een andere tijd. De middeleeuwse steegjes en doorkijkjes, bestraat met kinderkopjes staan vol historische panden die smaakvol zijn ingericht door de middenstand. Door de gemoedelijke sfeer zou je haast vergeten dat je in de meest belegerde stad van Nederland fietst.
In de Tachtigjarige Oorlog vormde Grave de poort tot de Republiek der Nederlanden. Hier was de grens tussen Spanjaarden en katholieken enerzijds, en de Nederlanders en de protestanten anderzijds. Vestingstad Grave is onderdeel van de Zuiderwaterlinie.
Zoals het lunet Verloren Cost dat de Spanjaarden er in 1586 aanlegden, en een hoornwerk van de Staatsen. Ben je van plan de Maas over te steken om het te bekijken? Helaas: er zijn alleen nog wat muurresten en grensstenen over als schaduw van vervlogen tijden.
Het werd een onderdeel van de Zuidelijke verdedigingslinie van de Republiek, de Zuiderwaterlinie. Er lag een gracht om het kroonwerk heen, en er kwam een pontonbrug over de Maas. Het kroonwerk verving oudere, kleinere verdedigingswerken.
Daarom moesten er nieuwe vestingwerken komen, waaronder dus de huidige Hampoort in Grave. In de poortruimten pasten wel twee bataljons voetvolk. Waren er eens geen troepen in Grave gelegerd, dan was de poort gewoon een stadspoort. Nu is het te bezoeken als het Museum van Grave.
Menno van Coehoorn legde het [Kroonwerk Coehoorn](https://www.zuiderwaterlinie.nl/11-vestingsteden/forten-in-nederland/kroonwerk-coehoorn) rond 1700 aan in de Nederasseltse uiterwaarden, om Grave te kunnen verdedigen.
Al in 1309 was er een poort naar het gebied De Ham. Maar de [Hampoort](https://www.zuiderwaterlinie.nl/11-vestingsteden/gemeentelijke-monumenten/hampoort) die we nu kennen staat er sinds 1688. Toen Willem III jaren daarvoor Grave veroverde op de Fransen ging dat met grof geschut.
Bezoek website