Hij sluit zijn e-mails af met het onderschrift ‘fietsgek’, rijdt tussen de 70 en 150 kilometer per dag met een tempo van circa 22 kilometer per uur op een zeer professionele, maar goed bepakte tweewieler. Als hij niet op eigen houtje of samen met zijn vrouw fietst, gaat hij graag met een georganiseerde fietsreis mee, hij is penningmeester van een fietsclub en in zijn ‘vrije tijd’ organiseert hij fietsvierdaagsen in Noord-Holland. Kortom: het leven van Peter de Wit (63) draait om fietsen.
Gegrepen door het fietsen
“Het begon allemaal 30 jaar geleden toen een collega mij vroeg de elfstedentocht mee te fietsen. Dat heeft me toen zo gepakt dat ik ben doorgegaan”, vertelt de voormalige brandweerwagenbouwer. Sindsdien rijdt Peter tocht na tocht in zowel binnen- als buitenland. Waar de manie vandaan komt? Peter weet het precies: “Je beleeft zoveel meer om je heen met fietsen. Ik bedoel: lopen doe ik ook weleens, maar met fietsen kom je nog eens ergens. Je kunt veel grotere afstanden overbruggen waardoor je veel meer ziet in één dag. En het heeft me ook gewoon gegrepen.”
Hartstikke makkelijk
Nu Peter met prepensioen is, kan vrijwel niets hem weerhouden van zijn race- of toerfiets. En hoewel hij zich graag laat verleiden door de landschappen en zon in het buitenland, fietst hij net zo lief in Nederland. LF-routes zijn dan favoriet. “Het is natuurlijk hartstikke makkelijk, omdat je onderweg alleen maar de bordjes hoeft te volgen. En ook al heb je ergens al zo vaak gefietst, zo’n LF-route brengt je dan toch weer over paadjes waar je nog nooit geweest bent. Zeker als je langere afstanden rijdt, zou je zelf zo’n weggetje niet zo snel ingaan. Je weet dan maar nooit waar je uitkomt.”
Verrast door Gronings landschap
Sommige routes kent hij bijna op zijn duimpje. Zo heeft hij de LF7 Oeverlandroute en de LF9 NAP-route al meermalen gefietst. Dit jaar was de 1300 kilometer tellende Ronde van Nederland aan de beurt. “Zo’n tocht heeft dan gewoon alle facetten in zich die het Nederlandse landschap te bieden heeft: uitgestrekte weilanden, polders, akkerlanden, bossen, heidevelden, noem maar op.” Het meest verrast was hij over het Groningse landschap. “Je verwacht dat het daar allemaal heel kaal is, maar ik ben langs zulke leuke plekjes gekomen, zo kleinschalig en beschut met van die vriendelijke dorpjes en mooie herenboerderijen. “
Van Wieringerwerf naar Noordkaap
Wat fietsen betreft is alléén Nederland wel een beetje te klein voor Peter. Zo wil hij graag nog samen met zijn vrouw vanaf hun huis in het Noord-Hollandse Wieringerwerf naar het noordelijkste puntje van het Europese continent de Noorweegse Noordkaap fietsen. Ook een fietstocht naar Gibraltar staat op het wensenlijstje. “Die tocht ben ik ooit begonnen en het wordt tijd dat ik ‘m eens afmaak”, aldus Peter.